วันอาทิตย์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

คลองมดแดงกับความทรงจำ


         หลังจากที่ผมขับรถพาครอบครัวเราไปส่ง Johanna ที่สนามบินสวรรณภูมิ และขับรถกลับมากำแพงเพชรเวลา 04.00 น.เอนหลังงีบหนึ่งแล้วอาบน้ำแต่งตัวมาโรงเรียนต่อ ทำให้สุขภาพผมทรุดโทรมอย่างมาก แต่ก็มีความภูมิใจลึกๆ ว่าภารกิจที่รับมา 11 เดือนได้จบอย่างสมบูรณ์
ครอบครัวของเรา ไปส่ง มารียาและโจฮันน่า ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
         ซึ่งครอบครัวของเราเข้าสมัครเป็น Host ให้กับอาสาสมัคร AFS มาสอนภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนโรงเรียนคลองขลุงราษฎร์รังสรรค์ ซึ่งเมื่อเทียบกับการจ้างครูฝรั่งมาสอนโดยตรงจะทำให้โรงเรียนเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้นหลายเท่าตัว ครอบครัวผมก็สมัครเป็นครอบครัวแรกในช่วง 10 ปีนี้ให้กับทางโรงเรียนจะได้ประหยัดรายจ่ายพร้อมทั้งมีครูฝรั่งมาสอนหลายๆคน และการรับฝรั่งมาอยู่ด้วย ทำให้ต้องปรับตัวกันอย่างมโหฬาร ก็เพราะเป็นครอบครัวแรกนี่แหละที่บางครั้งก็ทำให้ผมเครียดพอสมควร 
ถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ทำให้ต้องส่งตัวกลับหรือเปลี่ยน Host ก็จะเป็นเหตุผลที่ทำให้ AFS ไม่ส่งอาสาสมัครมาสอนในปีถัดไปได้ แต่ทุกอย่างก็จบอย่างสมบูรณ์และในเดือน กรกฎาคม ประมาณปลายเดือนก็จะมีอาสาสมัครคนใหม่มาซึ่งจะอยู่กับ Host ใหม่และทางโรงเรียนได้ติดต่อHostไปสมัครที่ AFS เป็นที่เรียบร้อยแล้วก็เป็นอันว่าผมหมดภารกิจอย่างสมบูรณ์แล้วในส่วนหน้าที่เป็น Host แต่ความผูกพันความเป็นภารดรภาพ นั้นมีมากพอดูสำหรับการอยู่ร่วมกันเกือบ 1 ปี
          ก่อนที่เขาจะกลับผมก็พาทัวร์แหล่งท่องเที่ยวในกำแพงเพชรอยู่หลายแห่ง และแห่งสุดท้านก่อนที่จะเดินทางกลับเป็นคิวของกลุ่มสาระต่างประเทศได้จัดให้ไปเลี้ยงส่งกันที่ คลองมดแดงการ์เด้นรีสอร์ท ตำบลโป่งน้ำร้อน อำเภอคลองลาน จังหวัดกำแพงเพชร ซึ่งมีคุณจรินทร์  เป็นรุ่นพี่ ค.ส. รุ่นที่ 2 เป็นเจ้าของ ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
รถจิ๊บรองฯ เสถียร บรรทุกเฉพาะสาวๆ นำร่องเป็นคันแรก

               การไปครั้งนี้ผมขับปิคอัพ Big M เมื่อ 18 ปีที่แล้ว ทำให้ไม่สบายใจอยู่มากเพราะไม่ได้ตรวจสอบรถก่อนมาเลย ไม่คิดว่าเส้นทางจะหฤโหดอย่างนี้ โดยเฉพาะไม่ได้เติมลมยางรถมาเลย แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี Johanna เห็นแล้วชอบมากบอกว่าถ้าไม่กลับบ้านที่เยอรมัน อยากจะอยู่ที่นี่สักหนึ่งสัปดาห์ ผมขออธิบายเป็นรูปภาพก็แล้วกันนะครับ

ถ่ายภาพก่อนที่จะไปน้ำตกวุ้งกระสัง

           หลังจากถึงรีสอร์ทแล้ว เราก็เก็บสัมภาระไว้ที่พักแล้วนำคณะมุ่งสู่ น้ำตกวุ้งกระสังอยู่เลยหมู่บ้านกะเหรี่ยง  วุ้งกระสังเป็นหมู่บ้านเก่าแก่ร่วมร้อยปี ซี่งอยู่เขตอุทยานฯอยู่คนละฟากบ้านโล๊ะโค๊ะทางไปเต่าดำ เป็นน้ำตกที่สวยในหน้าฝนไม่ค่อยมีคนได้ไปถึง เป็นทาง4x4เท่านั้น และต้องเดินลัดเข้าไปในป่าข้าวโพดประมาณ200-300 เมตรข้ามลำธาร 3 แห่ง มีหาดทรายให้เล่นน้ำสนุกมากเลยครับ

ต้องเดินเลาะป่ามันและป่าข้าวโพดขึ้นไป

นี่แค่เป็นน้ำตกชั้นแรก ถามคนนำทางบอกว่ามีอีกหลายชั้น

ถ้าผมไม่มาที่คลองมดแดงผมไม่รู้เลยว่ากำแพงเพชรก็มีสวนยางพารา

หลังจากกลับจากเที่ยวน้ำตกวุ้งกระสังก็ลงมาเที่ยวอ่างเก็บน้ำ 

ผมเองก็ลองพายเรือกับเขาบ้าง



ภาคกลางคืนก็มีงานเลี้ยง โดยท่านผุ้อำนวยการกล่าวแสดงความยินดีและความรู้สึก

กลุ่มสาระต่างประเทศถ่ายรูปร่วมกัน

ช่วงเช้า รองฯวิรัช กำลังยื้อกับ....กอหญ้าอยู่นะครับ ไม่ใช่ปลา อิอิ
ถ่ายภาพร่วมกับเจ้าของรีสอร์ท คุณพี่จรินทร์ คนกลาง
เจ้าของเรียก Homestay แต่สำหรับผม ห้างนาครับ 

บ้านพักสามารถชมทิวทัศน์ สวยงามมากครับ


       ผมเองเป็นชาวกำแพงเพชรโดยกำเนิด ไปเที่ยวมาหลายจังหวัดเคยแต่ชื่นชมแต่จังหวัดอื่นไม่คิดว่ากำแพงเพชรก็มีแหล่งท่องเที่ยวมากมายโดยเฉพาะเขตป่าตะวันตก ซึ่งมีแหล่งธรรมชาติที่ยังไม่บุกเบิกพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์อีกมาก เห็นที่จะต้องหันกลับมาศึกษาสิ่งที่ใกล้ตัวเราอย่างจริงจังเสียแล้ว